зэпкърыхун

(зэпкъроху) неперех. гл. 1. развалиться, разрушиться

/ Iыхьэ-Iыхьэу зэхэлъ гуэр зэпкърыкIыу зэкIэрыхун, зэбгъэдэлъэлъын.

Шэнтыр зэпкърыхуащ.

* -Мис, ди унэжь цIыкIур зэпкърыхупащ, Музгаркэ, - жиIащ лIыжьым. Анэд.

2. износиться; порваться

/ Лажьэу зэIытхъын, къыхэмынэжIауэ лэжьэн.

* Ермоловыр еупщIащ сэлэтым: -Мыр сыту джэдыгу зэпкърыхуа, куэд щIауэ пщыгъ? Ш. А.

3. переносное стать вялым, раскиснуть, ослабнуть (от жары, болезни)

/ Iэпкълъэпкъыр щIэлIэн, къарууншэ хъун, лалэ хъун.

* Едыдж хьэщIэщым зэрыщIашэу. . гъуэгуанэ кIыхьымрэ щIыIэмрэ зэщIигъэлIа и Iэпкълъэпкъыр занщIэу зэпкърыхуащ. Iуащхь.

4. переносное растеряться; прийти в состояние замешательства, ошеломления

/ Узыпэмыплъа щтэгъуэ, гуфIэгъуэ, гуауэ сыт хуэдэхэр занщIэу къыбжьэхэуэу, пщIэнур умыщIэжу Iэнкун укъэхъун; укъэуIэбжьын, гур щIэмэхыкIын.

Хъыбар Iейр зыжраIа фызыр зэпкърыхуащ.